Street Workout, parkour i freerun - sporty miejskie

Czym jest street workout? Coraz częściej możemy zobaczyć osoby ubrane w stroje treningowe, podnoszące się na drążkach świeżo postawionych konstrukcji rurek i murków lub ćwiczących pompki, brzuszki itd. wprost na ziemi w parku. Być może są oni fanami nowego, miejskiego trendu – street workout. Street workout to ćwiczenia wykonywane w miejscach publicznych, składające się z aktywności siłowych, wykorzystujących masę własnego ciała oraz z aktywności lekkoatletycznych wzmacniających wydolność organizmu. Nazwa street workout jest stosunkowo nowa, jednak sama idea tego typu ćwiczeń pochodzi już ze starożytnej Grecji. Zapomniany na wiele wieków kult zdrowia i sprawności fizycznej odrodził się gwałtownie w ostatnich latach. Media promujące sport, kult pięknej figury (nie zawsze korzystny) zwiększają świadomość konieczności rozwijania zdrowia ciała i spokoju umysłu, co sprzyjało nowemu trendowi. Chociaż street workout pod taką nazwą narodził się dopiero w XXI wieku w Stanach Zjednoczonych, już w roku 2011 została założona międzynarodowa organizacja World Street Workout and Calisthenics Federation a w 2016 roku Polski Związek Kalisteniki I Street Workotu.

Możemy wyróżnić dwie odmiany tej aktywności: workout freestyle oraz siłowo-wytrzymałościowy. Freestyle obfituje w różne elementy akrobatyczne. Jego celem nie jest tylko zwiększenie tkanki mięśniowej, siły i wysiłkowej wydolności organizmu ale także rozwinięcie równowagi, świadomości własnego ciała, odreagowanie siedzącego trybu pracy i presji psychicznej a także przyjemność płynąca ze sprawnego wykonywania trików i akrobacji.

Popularnym sportem miejskim w ostatnim czasie jest również parkour. Motto parkouru możemy skrócić w „być silnym by być użytecznym”. Pasjonaci tej aktywności, dążą do tego by dostać się pieszo do swojego celu w jak najszybszy i najbardziej efektywny sposób. Oznacza to, że próbują oni pokonywać a nie omijać przeszkody na swojej drodze. Murki, ogrodzenia, a nawet bardziej skomplikowane elementy miejskiej architektury, to dla ćwiczącego parkour, zachęta a nie ograniczenie. Zawodnicy ćwiczą dla siebie, aby zwiększyć swoją wytrzymałość, kondycję, równowagę. Dlatego też klasyczny parkour pozbawiony jest akrobacji, których celem jest efektowność.

Parkour z elementami teatralności, efektywności to freerun. Osoba ćwicząca tą aktywność również pokonuje przeszkody na swojej drodze, lecz stara się to zrobić w „piękny” sposób. Parkour to prostota i skuteczność a freerun to ekstrawagancja i widowiskowość. Fani trzech wymienionych sportów miejskich wykonują je wprost na ulicy, przy wykorzystaniu infrastruktury miejskiej lub w specjalnie do tego przygotowanych parkach nazywanych flowparkami. Są to obiekty wyposażone w drążki, murki, drabinki i kładki antypoślizgowe, które pozwalają na wykonanie zróżnicowanych ćwiczeń i akrobacji. Obiekty te powstają w zawrotnym tempie a ilość ich użytkowników wskazuje, że coraz szybciej rośnie również społeczne zapotrzebowanie na tego typu atrakcje.